Atelier Vol Kleur

Oké dan, dames (en heren), ik heb beloofd jullie deze week een van de nieuwe projectjes te laten zien. Als eerst het breiprojectje. 2 jaar geleden gebruikte ik de brei- en haakagenda van Knotten. Superleuk ding trouwens. Daarin stonden verschillende projecten, waaronder een Log Cabin. Ik vond het zo leuk dat die zeker op mijn lijst kwam. Niet dat ik een lijst op papier heb, maar wel in mijn hoofd. Best makkelijk, want ik kan niet alles onthouden. Dus wordt die lijst nooit lang. Maar sommige patronen blijven hangen. En dan denk ik: 'Daar moet ik iets mee.' Zo werd de Southbay geboren en nu dus ook de Log Cabin. Ik dook in mijn bak met restbollen en koos 3 kleuren. Nee, het zijn geen hele bollen meer. Alleen van wit heb ik nog meer op voorraad. Maar restjes opmaken voelt tot nu toe heerlijk. Toen aan het breien geslagen. 5 steken, 5 ribbels. Zo begint het patroon (je vindt het hier ) en daarna zet je de steken op een hulpdraad. Ik heb dat geprobeerd, maar ik was er ni

is af! Toch gekozen voor het blauw aan de buitenkant. Ik was er gewoon aan toe om lekker door te haken. Daarom ging ik niet op zoek naar een ander mohairbolletje, maar haakte ik door met het lichte blauw. Hier zit het eerste, blauwe randje erop. Past er goed bij. Met een tevreden gevoel heb ik dat blauwe bolletje opgemaakt. Hij is niet heel erg groot geworden. Als ik 'm omsla, dan komt hij tot mijn ellebogen. Ik heb nog niet besloten of ik 'm zelf houd. Het lijkt me wel heerlijk voor wat koelere zomeravonden. Ach ja, wie weet maak ik er nog iemand anders blij mee. Voor nu hangt hij in de kamer tegenover mijn stoel en kijk ik er elke dag met plezier naar. Ondertussen zit ik zeker niet stil, want ik ben alweer bezig met een ander haak-/breiprojectje. Daarover volgende week meer. Welke eerst, het brei- of het haakprojectje?

Oh, wat een heerlijkheid. Begin vorige week was ik klaar met het haakwerk en wegstoppen van de draadjes van de grote, kantgehaakte omslagdoek. Wat een werk is het geweest. Ik heb al gezegd dat ik er niet nog een ga maken. Dit was de derde op rij en wat mij betreft de laatste van dit patroon. Maar hij is prachtig geworden. Mijn schoonmoeder kreeg hem op haar verjaardag vorige week. Ze is er superblij mee. Ik zal jullie hier nog wat laatste foto's laten zien: De picotrand. Supermooi, maar een lastig karweitje. Ook doordat er op de eerste picot nog een tweede komt in de volgende toer. Maar de aanhouder wint, hier is-tie helemaal af en moet ik alleen de draadjes nog afhechten. En toen begon het meest vervelende karwei: Het opspannen. En dan te bedenken dat het op zolder is en de temperatuur daar inmiddels flink was opgelopen. Ik heb wat gezweten om het voor elkaar te krijgen. Het is gelukt: En nu is hij in gebruik bij de eigenaresse. Ik hoop dat ze er veel plezier v

Wat is er een hoop gebeurd afgelopen 2 weken. Ik heb zeker niet stil gezeten, maar ik had gewoon weg geen tijd om even rustig te gaan zitten, foto's te verzamelen, en jullie hier op mijn blog het een en ander te laten zien. Nu heb ik even tijd. Dus ben ik gauw aan de slag gegaan. Mijn volgers op IG hebben al wel foto's langs zien komen. Van de omslagdoek voor mijn schoonmoeder (hierover volgende week meer); een andere, South Bay omslagdoek waaraan ik begonnen ben. Maar er is nog meer te laten zien. Ik vind het leuk om te doen, maar toch doe ik het vrijwel nooit. 2 weken terug was ik bezig met het laatste deel van de grote, kanten omslagdoek voor mijn schoonmoeder. En de toeren werden lang...lang...heel lang. Soms deed ik wel een half uur of langer over 1 toer. Ik was het eerlijk gezegd een beetje zat. Dus zocht ik naar een bolletje in mijn voorraad om een gedachteloos haakwerk erbij te gaan doen. Gewoon even iets waar ik niet zo over na hoef te denken. En toen vond ik deze bo