Atelier Vol Kleur

Lieve volgers, dank jullie wel voor het lezen van mijn blog en jullie leuke reacties. Het is elke keer een feest om die te lezen. Dear followers, thank you for reading my blog and your pleasant comments. It is nice to read them every time. Ik wens jullie allemaal heel fijne, gezegende kerstdagen en natuurlijk een gezond, creatief en goed 2018. I wish all of you a merry, blessed Christmas and en healthy, creative and good 2018.

Precies 4 jaar geleden, op de dag af, heb ik met jullie mijn haakpatroon van de kerstklokjes gedeeld. En nu is het tijd om dit patroon eens te gaan vertalen. Ik merk dat ik veel Engelstalige lezers/lezeressen heb, die ik graag tegemoet kom. Ik denk er al langer over om mijn patronen te vertalen, maar ja, tijd, hè? Dat blijft toch wel een lastige. Dus maak ik er nu een avond tijd voor vrij om dit voor jullie te doen. En zoals jullie zien, blog ik vanaf nu ook tweetalig. Om dezelfde reden. Exactly 4 years ago, on the day, I shared with you my crochet pattern of the Christmas Bells. And now it is time to translate this pattern. I notice that I have many English-speaking readers, whom than can make my patterns in an easier way. I have been thinking about translating my patterns for a long time, but yes, time, right? That still remains a difficult one. So now I'll do this tonight for you. And as you see, from now on I also blog in two Languages. For the same reason. Heb je tijd

En dan kan ik jullie eindelijk het dekentje laten zien. Afgelopen dinsdag heeft Stefanie (CuteDutch) het patroon online geplaatst. Ik kan jullie zeggen dat het echt heel leuk is om te maken. Ik moest even in het ritme komen qua tellen, maar als het eenmaal loopt... een heerlijk project om aan te werken. Zodra ik me had aangemeld om te proefbreien, was het wachten op het patroon. Daarna dook ik in mijn voorraad garen en keek of ik toevallig genoeg had om het dekentje van te breien. En ja, ik kwam uit bij deze bol. Leek me ook wel heel handig, om de deken van een bol te kunnen breien. Weinig gedoe met aan- en afhechten. Dus ging ik hiermee aan de slag. Het dekentje werd 75x90cm groot. Ik had verwacht dat ik vrijwel de hele bol nodig zou hebben, maar ik hield nog 100 gram over. En toen ging mijn creatieve geest daarmee aan de haal. Hoe kan het ook anders... ;-) en kwam er een kussentje bij. Het kussentje is 30x30cm groot. Het is een superleuk setje

En dat is een heleboel. Ik had het voornemen om tenminste 2x per maand een blog te schrijven (kan nog steeds toch...hahaha), maar ik merk dat ik veel liever bezig ben met mijn projecten. En voor ik het weet is er dan weer een maand voorbij. Dus heb ik nu gewoon even tijd gemaakt om jullie te laten zien wat er allemaal ligt. En welke ideeën ik heb. Oké, de reden dat jullie echt niets van mij hoorden: ik heb een patroon van een dekentje getest voor Stefanie ( CuteDutch ). Dat kon ik natuurlijk niet delen met jullie. Het bleef geheim. Maar wat was dat leuk om te doen. Binnenkort komt het patroon online en dan zal ik jullie mijn versie laten zien. Dat zegt niet dat er geen andere projecten liggen of klaarliggen. O, wat heb ik toch een hoop ideeën. Nu de tijd nog... Best herkenbaar, niet? Ik had een leuk bolletje (wit met roze en rode stukjes) liggen en de bedoeling is dat het een dubbele muts wordt. Proeflapje Helaas voelt het niet zo lekker zacht aan, ook al ziet

Dag lieve bloglezers, De shoot van vorige week is bekeken en bewerkt. Het was vooral moeilijk om de kleuren goed te krijgen. Dat is redelijk gelukt. Af en toe kwam de wind onder de sjaal. Dat gaf ook wel een leuk effect. Maar het mooist vind ik de foto's tegen de zon in. Ik zeg: 'Kijk mee en geniet van deze XXL-kantsjaal-fotoshoot!' Hij kan 1 keer... ...2 keer... ...3 keer omgeslagen worden! Maar de foto's hieronder vind ik echt de allermooiste foto's: Ik ben voor de winter klaar wat een sjaal betreft. En dan ook nog superblij met deze sjaal. Tot de volgende blog!

Wat een titel voor een blog. Het klinkt wel apart. Eerlijk gezegd kende ik het materiaal ook niet tot ik het vorig jaar tegenkwam op een beurs, waar ik met mijn moeder naartoe was. Je vindt het blogbericht daarover hier . Toen dacht ik ook al: 'Wat in het vat zit, verzuurt niet.' Hahaha. Dat blijkt ook wel zo te zijn. Ook al gaat er dan toch wat tijd overheen voor het weer uit de kast komt (of uit het vat...😉). Ik had nu wel zin een kort tussendoortje. Alle spullen erbij gepakt en hupsakee... aan de slag ermee. Eindkapje erop, vullen, rijgen, vullen, volgende eindkapje. Slotjes eraan bevestigen en... KLAAR! Ik heb 'm inmiddels ook al gedragen, maar het valt me op dat het vrij zwaar weegt. Dus of ik het snel nog een keer zou maken? Niet voor mezelf in ieder geval. Wel leuk om te doen. Van de week met zonsondergang gauw wat foto's van de kantsjaal gemaakt. Mijn man bewerkt de foto's nog, maar ik beloof jullie: volgende week komt er een blog. Fijn

Sorry, lieve lezers, veel online ben ik niet de laatste tijd. Dat wil niet zeggen dat er verder niets gebeurd. De kantsjaal is inmiddels af. En hoewel het prachtig fotoweer is/wordt, heb ik dit weekend net geen tijd om mooie foto's te maken. Ik heb de sjaal van de week afgemaakt en hij ligt nu opgespannen te drogen. Dus ja, dat laat nog even op zich wachten. Met muts, die ik al eerder maakte. Gemist? Klik dan hier . Wat een mooie structuur, hè? Ik ben er zo blij mee. De sjaal is 2.90m lang geworden en is ongeveer 50 cm breed. Een echte XXL-sjaal. Het was wel een feestje om 'm te maken. Zulk prettig garen om mee te werken. Oke, ik moest even wennen aan het mohair. Toen ik het eenmaal in de vingers had, liep het als een trein. Eigenlijk was het voor mij een 'probeersel' of ik gaatjesbreien/kantbreien (of hoe je het ook noemt) wel leuk vind. Nou, dat is meer dan geslaagd. Zo leuk, dat ik dat dekentje even tussendoor maakte. En plannen heb opg