Atelier Vol Kleur

Dag lieve bloglezers, De shoot van vorige week is bekeken en bewerkt. Het was vooral moeilijk om de kleuren goed te krijgen. Dat is redelijk gelukt. Af en toe kwam de wind onder de sjaal. Dat gaf ook wel een leuk effect. Maar het mooist vind ik de foto's tegen de zon in. Ik zeg: 'Kijk mee en geniet van deze XXL-kantsjaal-fotoshoot!' Hij kan 1 keer... ...2 keer... ...3 keer omgeslagen worden! Maar de foto's hieronder vind ik echt de allermooiste foto's: Ik ben voor de winter klaar wat een sjaal betreft. En dan ook nog superblij met deze sjaal. Tot de volgende blog!

Wat een titel voor een blog. Het klinkt wel apart. Eerlijk gezegd kende ik het materiaal ook niet tot ik het vorig jaar tegenkwam op een beurs, waar ik met mijn moeder naartoe was. Je vindt het blogbericht daarover hier . Toen dacht ik ook al: 'Wat in het vat zit, verzuurt niet.' Hahaha. Dat blijkt ook wel zo te zijn. Ook al gaat er dan toch wat tijd overheen voor het weer uit de kast komt (of uit het vat...😉). Ik had nu wel zin een kort tussendoortje. Alle spullen erbij gepakt en hupsakee... aan de slag ermee. Eindkapje erop, vullen, rijgen, vullen, volgende eindkapje. Slotjes eraan bevestigen en... KLAAR! Ik heb 'm inmiddels ook al gedragen, maar het valt me op dat het vrij zwaar weegt. Dus of ik het snel nog een keer zou maken? Niet voor mezelf in ieder geval. Wel leuk om te doen. Van de week met zonsondergang gauw wat foto's van de kantsjaal gemaakt. Mijn man bewerkt de foto's nog, maar ik beloof jullie: volgende week komt er een blog. Fijn

Sorry, lieve lezers, veel online ben ik niet de laatste tijd. Dat wil niet zeggen dat er verder niets gebeurd. De kantsjaal is inmiddels af. En hoewel het prachtig fotoweer is/wordt, heb ik dit weekend net geen tijd om mooie foto's te maken. Ik heb de sjaal van de week afgemaakt en hij ligt nu opgespannen te drogen. Dus ja, dat laat nog even op zich wachten. Met muts, die ik al eerder maakte. Gemist? Klik dan hier . Wat een mooie structuur, hè? Ik ben er zo blij mee. De sjaal is 2.90m lang geworden en is ongeveer 50 cm breed. Een echte XXL-sjaal. Het was wel een feestje om 'm te maken. Zulk prettig garen om mee te werken. Oke, ik moest even wennen aan het mohair. Toen ik het eenmaal in de vingers had, liep het als een trein. Eigenlijk was het voor mij een 'probeersel' of ik gaatjesbreien/kantbreien (of hoe je het ook noemt) wel leuk vind. Nou, dat is meer dan geslaagd. Zo leuk, dat ik dat dekentje even tussendoor maakte. En plannen heb opg