Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit februari, 2014 tonen

Knutsels uit de oude doos...

Van de week heb ik gezocht, gezocht en gezocht. En wat ik zocht kon ik vinden, nl. mijn allereerste brei- en haakwerk. Waar het is...ik heb geen idee. Een heleboel frustratie...als ik niet vinden kan wat ik wil vinden. Ik heb ook echt geen idee waar het gebleven is. En dan weet ik wel dat ik het een half jaar geleden nog in handen heb gehad. Per ongeluk weggegooid misschien? Volgens mij is het tijd om mijn knutselhoek op te ruimen... ;-) Hoog tijd zelfs. En dan kom ik het waarschijnlijk wel weer tegen. Maar ik vond wel een heleboel andere dingen, die ik op de basisschool en later heb gemaakt. Jeugdsentiment...!!! Mijn eerste borduurwerk, enigszins aangetast door de 'tand des tijds'. En nog meer borduurwerk van de basisschool. Een mooi naai-etui oid. Een slab, nooit gebruikt en toch niet schoon... ;-) Mijn moeder heeft het in elkaar genaaid, want dat kon ik niet zelf. Geborduurde sleutelhangers, voor aan m'n fietssleutel. Ik den

Sneeuw...sneeuw...sneeuwklokjes!!!

Ja, echt! Na een winter zonder sneeuw toch wel (bijna) echte sneeuwklokjes. Mijn schoonzus gaf mij een paar weken terug het boekje van de handwerkbeurs in Zwolle. Niet dat ik tijd had om te gaan, maar er stond een leuk haakpatroon in. Sneeuwklokjes. Bij het lezen van het patroon vroeg ik me even af hoe priegelig het zou worden. Want in het kader 'haken met ontspannen schouders' is dat nog niet helemaal weggelegd voor mij. Maar toch. Ik begon. Het patroon opgezocht op  deze website  onder het kopje cadeautjes , uitgeprint (want dat werkt toch wel makkelijker). En aan de slag. Nu had ik geen lichtgroen katoen. Alleen wit, creme en grasgroen. Dus ik dacht dat ik dan wel creme ipv lichtgroen. En dan krijg je dit. Na 2 sneeuwklokjes vond ik het toch niet zo mooi. Dus volgende maar gewoon in 2 kleuren gehaakt ipv in 3 kleuren. En dat was echt een leuk resultaat. Maar wat doe ik dan met de andere 2. Weggooien? Hm, nee. Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Tsjah, wa

Leuke onderzetters

Het gaat goed. Langzaam aan kan ik steeds meer (en vooral langer achter elkaar) haken en breien. Maar eerst een klein karweitje opgepakt. Mijn zusje had een tijdje terug gevraagd of ik de onderzetters, die ik voor haar had gemaakt, ook voor een bekende van haar kon maken. Dus nu ik weer iets kon doen, maar even gevraagd welke kleur dan gewenst was. En dat was creme. Eerlijk gezegd vind ik de onderzetter zo ongelooflijk leuk. Maar ze komen wel uit de oude doos. Ik kwam achter het patroon via  deze blog . Ik heb er destijds gelijk maar een stel gehaakt voor een tante van mijn man in kleurtjes. Daarna voor mijn zusje toen ze het huis uit ging. In bijna dezelfde kleuren, maar toch anders. Eerlijk gezegd zijn de kleuren rose en groen hetzelfde, alleen de belichting met het maken van de foto's was niet hetzelfde. De kleur hierboven komt het dichtste bij de echte kleur. En nu nog een keer voor haar bekende, geheel in creme. Satijnlint erbij,  strikje erom...

Gewonnen!

Zaterdagochtend... we zaten rustig aan 't ontbijt... toen er een mailtje binnenkwam. Gefeliciteerd! Je hebt mijn give away gewonnen. Wat een leuke verrassing! Op de zaterdagochtend. Mijn man heeft wel (nou ja, hoe vaak weet ik eigenlijk niet eens precies) vaak aan moeten horen hoe leuk ik dat vond. Een give away gewonnen (de give away van  Hilde ). En vandaag... toen ik thuis kwam uit mijn werk... lag er een pakje voor mij. Een dikke enveloppe. Met een cadeautje erin. Kijk maar! Het boekje 'kleurrijke cadeautjes haken', bolletjes katoen, knoopjes (in kleuren en vormen), lapjes vilt en een zakje zaadjes met een lieve groet. Hilde, bedankt! Ik ben er zóóóó blij mee!!! Ik ga er iets moois van maken!

Kraamcadeautjes...

Dit wordt echt het langste blogbericht tot nu toe, denk ik. Als ik alle foto's bekijk, die ik hiervoor wil gebruiken... Dus houd je vast. Ik zal bij het begin beginnen. Mijn creatieve geest draait heel wat uren, vooral als je hoort dat zowel een vriendin als een schoonzus zwanger is...!!! En inmiddels zijn ze allebei bevallen, de een van een zoon, de ander van een dochter. Uiteraard wilde ik voor hen iets maken. Dus was ik vorig jaar al begonnen. Het meest met nadenken. Want als het puntje bij paaltje komt, dan komt de actie pas op, nou ja, zo ongeveer het laatste moment. Zo ook nu...en toen gooide ik zelf roet in het eten, door iets te veel en te verkrampt te breien. Maar ik laat me niet gauw tegenhouden. Als eerst wil ik jullie de nijntje-slofjes laten zien. Het patroon van de slofjes/sokjes komt  hier  vandaan. Deze slofjes lagen al heel lang in de kast. Nooit gedacht wat ik hiermee zou doen. Tot ik op het idee kwam om er een Nijntje op te naaien. En zo gedacht, zo gedaan.