Atelier Vol Kleur

Ja...het bandjesgaren. Hoeveel daar al niet van gezien is. Sjaals, sjaals en nog eens sjaals. Ik heb ze ook gemaakt. Een stuk of 4. 1 voor mijn moeder, 1 voor mijn schoonmoeder en dan heb ik er nog 2 zelf. Niet te warm, niet te koud. Perfect geschikt voor de herfst. Van die knuffelsjaals, waar je je lekker in kan wikkelen en het toch niet te warm krijgt. Maar ik dacht: 'Er moet ook iets anders mee kunnen dan alleen een sjaal.' Ik ging aan de slag. Ik wilde een omslagdoek. Bij de Pipoos had ik gezien dat ze er ook tasjes van gemaakt hadden. Erg leuk (helaas geen foto van gemaakt), maar tassen heb ik genoeg. Dus die omslagdoek. Hoe groot, welke vorm? Denk, denk, denk. Eerst maar een stukje proberen op de breimachine, gewoon een rechte lap. Tsjah, alle garen aan een kant. Hm, dat wat ook niet wat ik dacht. En dat heeft heel lang op onze slaapkamer gehangen. Daarna heb ik heel wat afgezocht op internet, maar ik kon geen omslagdoek vinden, die gemaakt was van

Een 'nieuw' project gestart! Nou ja, dat wil zeggen... Begin dit jaar vroeg een zus van mijn schoonzus aan mij of ik voor haar een rokje wilde haken. Ze had een gehaakt winterrokje, maar wilde daar graag een zomerversie van. Ik wilde het graag doen, alleen voor deze (inmiddels afgelopen) zomer ging me dat niet lukken. En...ik kan niet naaien (of misschien moet ik zeggen 'nog niet', want dat is nog een droom), zodat ze het zelf in elkaar zal moeten zetten. Maar dat was geen probleem, dus nam ik het bewuste rokje mee. En zocht naar wit katoen. Uiteindelijk zelfs dat gehaald. En daar lag het, rokje en katoen gewoon in de kast. Te wachten tot ik er wel tijd voor had... En die tijd kwam! Eerst een proeflapje, meten, rekenen. Hoeveel steken moet ik opzetten? Kom ik dan uit met het patroon. En jawel, dat paste precies (en zo niet, dan had ik het passend gemaakt...). Tjah, werken zonder patroon. Alles op zicht. Valt me niet tegen eerlijk gezegd. Ik heb eerst nog geprobeer

Zo, het is al even geleden dat ik geblogd heb. Gewoon te druk. Maar nu weer even tijd, gelukkig. Tussendoor mijn kleine momentjes wel gebruikt om nog creatief bezig te zijn en me te laten inspireren... Een paar weken geleden een heerlijke boswandeling gemaakt. Het was zulk mooi weer..! Heerlijk gewoon. Al die herfstkleuren, die de natuur ons nu laat zien! Geel, rood, bruin, paars...bijzonder mooi! Kort daarvoor had ik op internet deze foto  gezien. Er nog helemaal niet aan gedacht om dat ook te gaan maken. Maar een vriend van ons, die mee was op die boswandeling, wilde leren fluiten op een eikendopje. En ja...als je dan zo dicht bij eikeltjes staat, is de verleiding wel heel groot om er ook een paar mee te nemen. Dus, tussen het zoeken naar het goede eikendopje, toch gauw wat eikeltjes in mijn zak gestopt. En...dat fluiten op een eikendopje...tjah, dat viel nog vies tegen. Het lukte mij maar af en toe, blijkbaar te lang geleden... Dus dan maar gefloten op een grassprietje. It was gre