Atelier Vol Kleur

Hond Donna? Begin juni heb ik jullie laten zien dat ik begonnen was met Hond Donna . Oh, wat was dat wennen aan dit garen, maar wat voelt het lekker zacht! En nu ik de slag te pakken heb, is het helemaal niet moeilijk meer om ermee te haken. Ik begon met de neus, Daarna haakte ik de kop met dat heerlijke zachte garen. Toen waren de oren aan de beurt. Nu is het al te zien, hè, dat dit een hond wordt. Jammer genoeg kan ik jullie met foto's niet laten voelen hoe heerlijk zacht dit is. Uiteindelijk heb ik inmiddels ook het lijf gehaakt. De hond groeit maar langzaam vanwege tijdgebrek. Dus Hond Donna zal nog even moeten wachten op wat ledematen... Ik werk tussen de bedrijven door rustig verder. En wat doen jullie, nu (voor velen) de vakantietijd is aangebroken?

Een paar weken geleden is Wolplein begonnen met een online workshop tunisch haken. Ik heb er over nagedacht of ik wel of niet zou meedoen. Eerst had ik mezelf toegezegd mee te mogen doen als het kussentje af was. Maar toen sloeg de twijfel toe. Komt Hond Donna  dan wel op tijd af? Uiteindelijk gewoon besloten om wel mee te doen. Het is zo'n leuke slinger met allemaal steken die ik nog niet ken (ik kende alleen de basissteek en de tricot- of breisteek). Ik kwam er wel achter dat ik gewoon een boekje heb waarin meerdere tunische steken worden uitgelegd. Maar goed, ik pakte mijn doos met katoen en zocht wat kleurtjes uit met dezelfde dikte. En toen kon ik vast aan de slag. Hier vind je les 1 t/m 3: Les 1 Les 2 Les 3 En nu is het wachten op les 4... En ja, ondertussen is Hond Donna flink gegroeid (oh, wat is het lang geleden dat ik daarover blogde). Daarover volgende week meer.

Vanochtend kreeg ik een herinneringsmelding op facebook van 2 jaar geleden. Toen had ik nog het idee dat ik van ons 'dakterrasje' iets leuks kon maken om te zitten. Ware het niet dat daar ook de airco hangt van de winkel (en die lekker warme lucht blaast...), dan was het zeker gelukt. Maar nu zit ik er niet zo graag. Zo zag het er 2 jaar geleden uit. Inmiddels heeft de bank het begeven en ik ben nog niet op zoek gegaan naar een andere. Ik heb zelfs een ander idee bedacht: een zitzak voor buiten. Die dingen blijken nog niet zo goedkoop en dan mogen de avonden wel wat zwoeler zijn ('s avonds staat de airco uit...). Maar inmiddels hebben we er een eetbare 'tuin' van gemaakt. Een ruime maand geleden kocht ik een kleine kas. Meer een soort stelling met een groene hoes. Maar het werkt. Het eea gezaaid, water gegeven. Wat een genot om te zien hoe die kleine zaadjes zich tot plantjes ontwikkelen! Maar het werd de hoogste tijd om sommige planten uit te zetten in gr

Yeah...!!! Het logcabinkussentje is klaar. Ik kan er nu vol trots naar kijken. Maar het heeft wel even geduurd. Vooral omdat ik de laatste weken amper tijd had om te breien (of te haken). Tussen alle bedrijven door steeds een klein stukje gedaan en dan kom ik vanzelf bij het eind. De achterkant ruim over de helft nu. Mijn lichtroze raakt ook al behoorlijk op. Dan de flap aan de voorkant gebreid. Hieronder het achterpand en voorpand helemaal af. Toen werd het naaien... stukje bij beetje naaide ik het kussenhoesje dicht. Toen nog 3 knopen erop en voilà... Wat een snoepje is het geworden hè? Ik vind het al bijna jammer om dit in de auto te leggen, maar deze kleuren passen toch echt niet bij mijn interieur (bordeauxrode vloer bijv). Voor nu ligt-ie op de bank en word ik al blij als ik ernaar kijk.