Zo, nu mijn grote projecten even in de kast liggen, heb ik tijd om wat kleine dingen af te werken of te maken. Soms zelfs nogal onverwachts. En soms totaal niet. Zo ook dit 2e gelukspoppetje. In het vorige bericht vermeldde ik al dat mijn collega vermoedde dat haar poppetje weleens ingepikt kon worden door haar dochter. Nou, niets was minder waar. Dus dit weekend maar aan de haak geslagen en voor haar een nieuwe gemaakt. Het (mini-)olifantje was mijn overwachte project. Afgelopen donderdag was ik bij een vriendin en zij had een nichtje (7 jaar) te logeren. En die bedacht dat ze 's middags wel kralen wilde rijgen. Mijn vriendin had dat niet in huis, maar we zijn gauw naar de winkel gegaan voor een mooie kralendoos en sieradenelastiek. Toen we voor dat laatste bij de Xenos rondliepen, zag ze een kant-en-klaarpakketje liggen voor een gehaakt olifantje. Mevrouw was gelijk overstag. Dat wilde ze maken. Tjah, dat kan ik haar niet leren in een middagje. Dus vraagt zij: 'Kan jij ...
Welkom in mijn atelier!